جایی که غرور زمین گیر می شود +عکس

این اتومبیل حفاظتی ریاست جمهوری آمریکا باراک اوبا ما برای مسیرهای درون شهری و خارج شهر است. حفاظت در نظر گرفته شده برای آن در حدی است که هیچ بمب کنار جاده ای یا موشک های با سایز متوسط هم نمیتوانند به آن آسیبی وارد کنند.در این تصاویر این اتومبیل با توجه به ضخامت شیشه ودرب هایش بیشتر شبیه به یک گاو صندوق است تا اتومبیل.

باراک اوباما در گاو صندوق! +عکس

باراک اوباما در گاو صندوق! +عکس

عوارض استفاده از لوازم آرایش تقلبی

ریمل‌ هایی که پایه اصلی آنها آبکی است، محیط مناسبی برای رشد میکروب‌ها هستند و می‌توانند عفونت‌های چشمی، التهاب، قرمزی، ترشحات غلیظ، خارش و حتی پوسته‌‌ریزی لبه پلک را ایجاد کند. در ادامه در مورد عوارض خط چشم های تقلبی و همچنین عوارض استفاده از لوازم آرایش و ریمل های تقلبی بیشتر توضیح می دهیم.

ریمل‌ هایی که پایه اصلی آنها روغن است، در برابر عرق کردن، ریزش اشک و آب مقاوم هستند و متأسفانه به مدت طولانی روی مژه می‌ماند و از آنجا که به سختی پاک می‌شود، موجب ریزش مژه‌ها و چسبندگی آنها می‌شود.

«چشم از حساس‌ترین اعضای بدن است و نیاز به مراقبت خاص دارد»، حساسیت‌ چشم به حدی است که بر اثر عوامل محیطی مانند اشعه مضر آفتاب، کم‌خوابی، تغذیه نامناسب، عوامل استرس‌زا و لوازم آرایش بسرعت آزرده شده و دچار پیری زودرس می‌شود، از این رو برای داشتن چشم‌هایی سالم و زیبا، آگاهی از برخی نکاتی در انتخاب لوازم آرایشی مناسب ضروری است.

«سلول‌های پوست دور چشم بسیار نازک و حساس هستند، موادشیمیایی براحتی جذب آن می‌شود»، در چنین شرایطی، احتمال عفونت‌های چشمی نیز بالا می‌رود که حتی در موارد شدیدتر به قرنیه چشم آسیب می‌رسانند و در نهایت لک قرنیه و اشکال در بینایی بوجود می‌آورند.

این فراورده‌ها بدلیل داشتن مواد نگهدارنده و رنگی می‌توانند موجب التهاب و حساسیت شوند که بصورت عوارضی چون آبریزش، خارش، و پف آلودگی پلک‌ها، و سوزش چشم بروز می‌کند، بهتر است مصرف آنها محدود شود.

«استفاده طولانی‌مدت از ریمل موجب بسته‌شدن منافذ پوست و تغییر رنگ و بدشکل شدن مژه شده و مژه‌ها بعد از مدتی استحکام اولیه خود را از دست می‌دهند»، توصیه می شود با ریمل نخوابید، زیرا فولیکول‌های مژه مسدود شده و احتمال ریزش آن هنگام شست‌و‌شو بیش‌تر می‌شود.

توصیه‌های بهداشتی:
قبل از استفاده از فراورده چشمی، دست‌ها را بطورکامل با آب و صابون بشویید»، اگر عفونت چشمی دارید، از مصرف فراورده چشمی تا بهبودی کامل خودداری کنید و در صورت مصرف فراورده چشمی و ایجاد التهاب، مصرف آن را سریع متوقف و اگر التهاب باقی ماند، به پزشک متخصص مراجعه کنید. همچنین ریمل و خط چشم خود را به هیچ‌وجه با دیگران به اشتراک نگذارید.

از فراورده قدیمی استفاده نکنید و بدانند حداکثر زمان نگهداری، سه ماه بعد از بازشدن درب فراورده است و مواردی که متوجه تغییر رنگ و بوی فراورده شدید، مصرف آن را متوقف کنید.

«ریمل و خط چشم را هرگز با بزاق یا آب مرطوب نکنید»، باکتری دهان شما می‌تواند در فراورده رشد کرده و موجب عفونت شود و افزودن آب نیز موجب رقیق شدن ماده نگهدارنده در فراورده شده و مقاومت میکروبی آن را کاهش می‌دهد. ضمن این که نگهداری در دمای بالاتر از ۳۰درجه سانتی‌گراد منجر به خراب شدن نگهدارنده می‌شود و احتمال رشد میکروبی افزایش می‌یابد.
منبع: آرایشیک

یک شاهزاده سعودی به تازگی خودرویی را خریداری کرده که روکش آن از طلای 24 عیار است
این خودرو از نوع مرسدس بنز جی 63 است.
سایت "المربع نت" نوشت، این خودرو در یکی از فروشگاه‌های فرانسوی به معرض فروش گذاشته شده؛ و دعوتنامه‌های فروش هم برای شخصیت‌ها و تاجران بزرگ فرستاده شده بود.
سرانجام یکی از شاهزادگان عربستانی این خودروی طلایی را خرید. ولی شرکت مرسدس از اعلام نام این شاهزاده و قیمت خودرو امتناع کرد.

مرسدس 24 عیار شاهزاده سعودی! +عکس

محققین و دانشمندان برای دست یابی به اهداف خود، در بسیاری از مواقع مجبورند در آزمایشگاه‌هایی عظیم و خارق‌العاده به کار بپردازند. در واقع بسیاری از این آزمایش‌ها در محیطی خارج از زندگی طبیعی انسانی رخ می‌دهد. این 7 آزمایشگاهی که در ادامه معرفی می‌شوند، نمونه‌ای از بزرگ‌ترین و عجیب‌ترین محیط‌هایی هستند که تحقیقات علمی در آن‌ها صورت می‌پذیرد. مهم نیست که آن‌ها در بالای کوه یا کف اقیانوس ساخته شده‌اند. مهم این است که این آزمایشگاه‌ها، گامی دیگر در جهت ارتقاء دانش بشری برمی‌دارند.

سردترین آزمایشگاه فیزیک دنیا - رصدخانه قالب یخ نوترونی واقع در قطب جنوب

شگفت انگیزترین آزمایشگاه‌های دنیا +عکس

از آنچه به نظر می‌رسد، عجیب‌تر است. تعدادی از بهترین تجهیزات برای مطالعات و اندازه‌گیری انرژی ذرات ریز اتمی نوترون که از نظر علمی پس از به وقوع پیوستن پدیده‌هایی فضایی مانند انفجار ستارگان آزاد می‌شوند، در این‌جا وجود دارد. در این آزمایشگاه هیچ تلسکوپی نمی‌بینیم و در عوض، بر روی لایه‌های ضخیم یخ در قطب جنوب مطالعه می‌شود. در این‌جا نوترون‌ها ممکن است با مولکول‌های آب واکنش داده، باعث تولید اشعه شرنکوف شوند. در این صورت می‌توان آنها را با لامپ‌های فوتونی برداشت کرد. برای ساخت این قالب‌های یخ، حسگرهای کروی که به آنها مدول های نوری دیجیتالی گفته می‌شود و به اختصار «دی او ام» می‌گویند، در عمق ۱۴۵۰ تا ۲۴۵۰ متری از سطح زمین قرار داده می‌شوند. این آزمایشگاه نه تنها سردترین آزمایشگاه فیزیک دنیا بلکه بزرگ‌ترین آزمایشگاه نوترونی دنیا به حساب می‌آید. روزانه حدود ۱۰۰ گیگا بایت اطلاعات برای تحلیل و بررسی از سوی این آزمایشگاه فرستاده می‌شود.

داغ‌ترین آزمایشگاه دنیا - آزمایشگاه ملی بروکهیون واقع در لانگ ایلند نیویورک در آمریکا

در فوریه سال ۲۰۱۰ اعلام شد که دستگاه برخورد دهنده نسبیتی یونی در این آزمایشگاه، موفق شده گرمایی در حدود ۴ تریلیون درجه سانتی‌گراد تولید کند. این بیشترین گرمای تولید شده توسط بشر است. چیزی حدود ۲۵۰۰۰۰ بار بزرگ‌تر از گرمای مرکز خورشید. این دستاورد عظیم که با برخورد یونی در حد سرعت نور صورت گرفت، و باعث به وجود آمدن ذره کوآرک شد که تنها بعد از بیگ بنگ یا همان انفجار بزرگ آغازین به صورت پلاسما به وجود می‌آید. این برخورد دهنده یونی پس از برخورد دهنده عظیم یونی «هادرون» در آزمایشگاه «سرن»، بزرگ‌ترین دستگاه از این نوع محسوب می‌شود. این برخورد دهنده یونی تنها دستگاهی است که با دو قطبی کردن پروتون‌ها، نشان می‌دهد که آن‌ها چطور در مدار خود به چرخش در می‌آیند. در واقع این آزمایشگاه علاوه بر در اختیار داشتن رکود تولید بیشترین گرما، تولید کننده پرانرژی‌ترین پروتون‌های دو قطبی دنیا که تا به حال دیده شده است نیز می‌باشد.

بلندترین آزمایشگاه زمینی دنیا - آزمایشگاه هرمی واقع در پارک ملی ساگارماتا در نپال

موزه «لوور» تنها جایی نیست که یک هرم بزرگ شیشه‌ای در آن بازسازی شده است. در ارتفاعات هیمالیا، یک ساختمان هرمی شکل سه طبقه، با استفاده از شیشه، فولاد و آلومینیوم ساخته شده است که شامل یک رصد خانه و آزمایشگاه است. این آزمایشگاه در ارتفاعی حدود ۵۰۰۰ متری از سطح دریا بر روی کوه اورست قرار دارد. محققان در این آزمایشگاه بر روی حوزه وسیعی از علم از جمله زمین شناسی، آب و هوا، محیط زیست و فیزیولوژی بدن انسان کار می‌کنند. این آزمایشگاه هرمی برای مطالعات تکنیکی و علمی در ارتفاع بسیار زیاد ساخته شده است. این ساختمان به سه قسمت تقسیم شد است. دو بخش اول مربوط به آزمایشگاه و انبار است و بخش سوم وظیفه پردازش اطلاعات دریافتی و ارتباط مخابراتی را بر عهده دارد. این آزمایشگاه علاوه بر یک بنای دیدنی برای دانشمندان و دوست داران علم قلمداد می‌شود، بلکه مردم بومی و گردشگران، از امکانات مخابراتی آن نیز بهره می‌برند.

عمیق‌ترین آزمایشگاه زیر آب در دنیا ـ آزمایشگاه آبی NOEE واقع در فلوریدای آمریکا

با توجه به ناشناخته‌هایی که کماکان درباره اقیانوس‌ها وجود دارد، ساخت چنین آزمایشگاهی در عمق بسیار زیاد چندان عجیب به نظر نمی‌رسد. این آزمایشگاه آبی در عمق ۱۵ تا ۱۸ متری زیر سطح آب قرار گرفته است. در دو دهه‌ی گذشته محققان بر روی سنگ‌ها و صخره‌هایی که در اطراف این آزمایشگاه قرار دارد مطالعات فراوانی انجام داده‌اند. در این آزمایشگاه 6 تخت و یک دست‌شویی و حمام و تنها یک پنجره برای دیدن فضای خارج از آن قرار دارد. زیست شناسان آبی تنها افرادی نیستند که از این آزمایشگاه استفاده می‌کنند. «ناسا» هم از تجهیزات و امکانات اینجا برای شبیه سازی حالت بی وزنی و تنهایی در جو زمین برای فضانوردانش استفاده می‌کند.

بزرگ‌ترین آزمایشگاه فیزیک ذره - آزمایشگاه سرن واقع در ژنو در مرز فرانسه و سوییس

مساحت این ازمایشگاه ۱۰۰۵ هکتار از زمین‌های سوییس و ۴۵۰ هکتار از زمین‌های فرانسه را در بر می‌گیرد که ظاهرا همچنان در حال گسترش است. تنها برخورد دهنده یونی آن در تونلی ۱۵۰ متری که تا ۱۷ کیلومتر امتداد دارد قرار گرفته است که قرار است تونلی دیگر با ابعاد سه برابر بزرگ‌تر از آن‌چه ساخته شده،  نیز به آن اضافه شود. با توجه به این که دانشمندان در این مرکز برای دانستن چگونگی آغاز زمین، سخت تلاش می‌کنند، می‌توان حدس زد که این آزمایشگاه بسیار بزرگ‌تر از چیزی بشود که در حال حاضر هست. «سرن» توسط دانشمندان و محققین از ملیت‌های مختلف اداره می‌شود و از این لحاظ بسیار موفق بوده است. بیش از ۱۰،۰ دانشمند و مهندس از ۱۱۳ کشور مختلف در این آزمایشگاه عظیم مشغول به کار هستند. علاوه بر این «سرن» ۲۴۰۰ کارمند تمام وقت و ۱۵۰۰ کارمند نیمه وقت دارد.

عمیق‌ترین آزمایشگاه دنیا در دل زمین - آزمایشگاه اسنولب واقع در سادبری اونتاریو در کانادا

مانند «رصد خانه قالب یخ نوترونی»، این آزمایشگاه هم به دنبال کشف پدیده‌های فضایی در عمق زمین است. «اسنولب» در داخل یک معدن نیکل قرار دارد که در عمق ۲ کیلومتری واقع شده است. در زیر زمین این آزمایشگاه در مساحت ۵۰۰۰ متر مربع و در بالای زمین در زمینی به مساحت ۳۱۰۰ متر مربع ساخته شده است. تمرکز دانشمندان این آزمایشگاه بر فیزیک جوی است که شامل ماده تاریک کیهانی، نوترون‌های خورشیدی با انرژی پایین و جستجوی نوترون‌های نو اختر می‌باشد. اگر چه دانشمندان در رشته‌های مختلف از جمله زمین شناسی و زلزله شناسی نیز علاقه خود را برای کار در این آزمایشگاه اعلام کرده‌اند که برای تحقیقات زمین شناسی در زیر زمین نیز بسیار مناسب است.

پر ارتفاع‌ترین آزمایشگاه دنیا - ایستگاه فضایی بین‌المللی در جو زمین

شکی نیست که این آزمایشگاه در ایستگاه فضایی، خاص‌ترین آزمایشگاه موجود در این فهرست است. از نظر ارتفاع، فضای متفاوت و سرعت با هیچ مرکز علمی دیگر قابل مقایسه نیست. این آزمایشگاه فضایی در ارتفاعی حدود ۳۳۰ تا ۴۴۵ کیلومتری زمین با سرعتی ۲۷۷۲۴ کیلومتر در ساعت به دور آن می‌چرخد. طول این آزمایشگاه خارق‌العاده ۷۲٫۸ متر و عرض آن ۱۰۸٫۵ متر است. در «ایستگاه فضایی»، آزمایش‌ها و تحقیقات گوناگونی در زمینه‌های علمی مختلف از جمله زیست شناسی، هواشناسی، فیزیک و ستاره‌شناسی انجام می‌گیرد. در محیطی تقریباً بی وزن، که بر خلاف تصور بسیاری که فکر می‌کنند جاذبه در آنجا صفر مطلق است، یکی از بهترین مکان‌ها برای تحقیقات به وجود آمده است. از سال ۲۰۰۰ فضانوردانی از ۱۵ کشور مختلف، از این آزمایشگاه بی نظیر دیدن کرده‌اند. انتظار می‌رود «ایستگاه فضایی بین‌المللی» تا سال ۲۰۲۰ به فعالیت خود ادامه دهد و تا سال ۲۰۲۸ همچنان فعال باقی بماند.

نابینایان انسان های قدرتمندی هستند که شاید از قدرت بینایی ناتوان باشند اما قدرت های بی نظیر دیگری دارند که می تواند جای خالی بینایی را برای آنها پر کند. نابینایان بعضی مواقع دست به کارهای جالبی می زنند که شاید انسان های بینا هم درانجام دادن آن ها ناتوان باشند.

** نقاش نابینا

نقاشی نیاز به استعداد و البته چشمان بینا دارد تا تمامی جزئیات را مشاهده کند و سپس بر روی بوم پیاده سازی شود. "جان برامبلیت" از این دو اصل تنها استعداد نقاشی کردن را دارد و از بینایی محروم شده است. او در سال 2001 و زمانی که تنها سی سال داشت چشمانش را از دست داد ولی اراده اش را از دست نداد و حالا به نقاشی معروف تبدیل شده است. او نقاشی های خود را با احساس و لمس کردن می کشد. او می گوید هر رنگی دارای حس متفاوتی است و من با دستانم این حس را می گیرم. او این روزها نقاشی های زیبایی می کشد و با قیمت های خوبی نیز به فروش می رساند.

** نابینای راننده مسابقات ناسکار

رانندگی کاری است که تنها با چشمانی سالم می توان آن را انجام داد زیرا نیاز بالایی به چشم ها برای تعامل با محیط دارد. اما "مارک ریکوبونو" کاری بسیار عجیب در سال 2011 انجام داد، او با اینکه از هر دوچشم نابیناست توانست با خودروی خود در مسابقات ناسکار شرکت کند. او برای به پایان رساندن دور خود نیاز به دستگاه های خاصی داشت که خیلی به آن ها اطمینانی نیست و بیشتر کنترل خودرو در اختیار مارک بود. این کار او باعث شد تا بسیاری از راننده ها از او به عنوان متفاوت ترین راننده ناسکار نام ببرند.

** نابینای عکاس

"پت اکرت" نابینای شکفت انگیزی است که عکاسی را به عنوان شغل محبوب خود انتخاب کرده است. او در جوانی و قبل از نابینا شدن درس های صنعتی را به اتمام رساند ولی پس از یک بیماری سرطانی بینایی اش را از دست داد. پس از نابینایی او به سمت عکاسی رفت و حتی توانست عکس های بسیار جالبی را نیز در این مدت بگیرد. او میگوید با استفاده از صداها و درکی که از محیط اطرافش بدست می آورد عکاسی می کند.

** معمار نابینا

کریستوفر دانوی در سال 2008 دید خود را از دست داد ولی این مشکل نتوانست مانع از ادامه شغلش شود. او از ابتدا علاقه به نقشه کشی ساختمانی داشت و حتی پس از نابینایی نیز کارش را ادامه داد. این روزها او با استفاده از خط بریل نقشه های ساختمانی خود را می کشد و حتی گاهی اوقات اصول نقشه کشی ساختمانی را تدریس می کند.

** موج سوار نابینا

موج سواری ورزشی سخت و طاقت فرساست که کمتر کسی از پس آن بر می آید ولی "درک رابلو" با اینکه نابیناست یک موج سوار حرفه ای شده است که برخی مواقع درس هایی را نیز در این زمینه می دهد. این جوان20 ساله برزیلی از زمانی که سه ساله بود موج سواری را آموخت و از همان زمان عزمش را برای تبدیل شدن به فردی حرفه ای جمع کرد. او اعتقاد دارد با یاد خدا همه چیز ممکن است چرا که شاید خدا بینایی به اونداده است اما حواس برتر دیگری در اختیار او قرار داده است.

آنجلیناجولی برای سخنرانی در مراسم سالانه سینماکان به محل برگزاری این کنوانسیون در شهر لاس و گاس رفت

او این بار به عنوان کارگردان بر روی صحنه رفته بود.

آنجلینا جولی 38 ساله فیلم خود Unbroken را با آنونسی هفت دقیقه ای معرفی کرد.

فیلم Unbroken کریسمس سال آینده اکران می شود و «جولی» اظهار داشته که بعید نیست این فیلم فاتح اسکار باشد.

این فیلم زندگی دونده ی المپیکی است که در طول جنگ جهانی دوم به اسیری گرفته می شود.

انتشار این فیلم را کمپانی یونیور سال برعهده داشته است.

جدید ترین عکس های منتشر شده آنجلیا جولی در لاس وگاس

داستان «سیاه و سفید» اثر هارولد پینتر

همیشه سوار خط شب‌رو می‌شوم. همه‌ی شش روز هفته را. تا ماربل آرچ پیاده می‌روم و سوار خط ۲۹۴ می‌شوم که مرا می‌برد خیابان فلیت. هیچ با مردهای تو اتوبوس حرف نمی‌زنم. بعد هم می‌روم تو {بار} سیاه و سفید که تو خیابان فلیت است. گاهی هم دوستم می‌آید آن‌جا. یک فنجان چایی می‌خورم.

دوستم قدبلندتر اما لاغرتر از من است. گاهی وقت‌ها می‌آید و با هم می‌نشینیم پشت میز بار. همیشه جا براش نگه می‌دارم، اما آدم همیشه هم نمی‌تواند جا نگه دارد. با آدم‌هایی که جای دوستم را می‌گیرند، هیچ حرف نمی‌زنم. بعضی‌ها فکر می‌کنند هیچ به حرف‌هاشان گوش نمی‌دهم. گاهی مردی روزنامه‌ی صبح را سُر می‌دهد سمت من، روزنامه‌ی اول صبح را. به من گفته که قبلاً چه کاره بوده. من هیچ وقت نمی‌روم تو بارِ نزدیک اِمبنک مِنت. یک بار فقط رفته‌ام آن‌جا. آدم از همان پشت شیشه می‌تواند ببیند که سرِ آن میزها چه خبر است. محوطه‌ی {بیرون} آن‌جا اغلب پر از کامیون است. همیشه عجله دارند. اغلب هم همان راننده کامیون‌ها. گاهی راننده‌های دیگری هم هستند. داداشم همین جوری بود. عادت داشت برای همان کارها برود آن جا. اما من شب که نباشد، بهتر می‌توانم به کارم برسم، تاریک که می‌شود، همیشه چراغ‌های سیاه و سفید روشن است. گاهی هم چراغ‌هاش آبی‌اند، که خوب نمی‌توانم ببینم؛ تو سرما. سرما که نباشد بهتر می‌توانم ببینم.

همیشه سیاه و سفید گرم است. گاهی هم کوران می‌شود و من آن جا نمی‌خوابم. ساعت که پنج می‌شود، کرکره‌ها را می‌کشند پایین تا زمین را تی بکشند. همیشه دامن طوسی و روسری قرمزم را می‌پوشم. هیچ وقت مرا بدون ماتیک نمی‌بینی. گاهی دوستم می‌آید، همیشه با دو تا چایی می‌آید. هر وقت یک مردی جایش را می‌گیرد، بهش می‌گوید که بلند شود. از من بزرگ‌تر اما لاغرتر است. سرما که باشد، سوپ می‌گیرم. این جا سوپ‌های خوبی گیر آدم می‌آید. یک تکه نان هم می‌دهند. با چایی یک تکه نان نمی‌دهند، ولی با سوپ چرا. برای همین سرما که می‌شود، سوپ می‌گیرم. آدم این جا همیشه خط شب‌رو می‌بیند که می‌رود وسط شهر. همه‌ی خط‌ها همین دور و برها هستند. هیچ وقت راه دیگری نمی‌روم، نه راهی که بعضی از این خط‌ها می‌روند. خیابان لیورپول رفتم، آن جایی که آخرِ خط بعضی از همین اتوبوس‌هاست. صورتش رنگ‌پریده‌تر از من است. این نورها آدم را یک کم دل‌مرُده می‌کنند. یک بار مردی ایستاد به سخنرانی. پاسبان آمد تو. بیرونش کردند. بعد، پاسبان آمد پیش ما. ما زود دَکَش کردیم، دوستم دَکَش کرد. آن وقت دیگر ندیدمش، هیچ کدام از آن‌ها را. با پاسبان‌ها نمی‌پرند. دوستم به پاسبان گفت که من یک کم برای این کار پیرم. پاسبان از من پرسید: راست می‌گه؟ دوستم بهش گفت: واست زیادی پیره. پاسبان رفت. اهمیتی ندادم، سر و صدای زیادی نیست، همیشه یک کم سر و صداست.

یک بار چند تا جوان با تاکسی آمدند. دوستم قهوه دوست ندارد. من هیچ وقت قهوه نمی‌خورم. تو ایستون که بودم، قهوه می‌خوردم، یکی دو بار وقتِ برگشتن، رفتم آن جا. سوپ سبزی را بیش‌تر از سوپ گوجه‌فرنگی دوست دارم. بعد یک کاسه سوپ گرفتم و این مردک تکیه داده بود به میز، مستِ خواب بود، رو آرنجش خوابش برده بود و مدام سرش می‌خورد به میز و موهاش می‌ریخت تو سوپم، مستِ خواب بود. کاسه‌ام را کشیدم کنار. اما ساعت پنج کرکره‌ها را می‌کشند پایین تا زمین را تی بکشند. نمی‌گذارند آدم بماند تو بار. دوستم هیچ وقت نمی‌ماند، اصلاً اگر باشد. آدم نمی‌تواند یک فنجان چایی بخرد. ازشان خواسته‌ام، ولی نمی‌گذارند آدم بنشیند آن جا، هیچ وقت، حتا اگر سرِ پا باشی. ولی می‌شود همان دور و بر چهار ساعتی پلکید. فقط ساعت یک و نیم در را می‌بندند. آدم می‌تواند برود بارِ نزدیک امبنک منت، ولی فقط یک بار رفتم آن جا.

همیشه هم روسری قرمزم را سرم می‌کنم. هیچ وقت مرا بدون ماتیک نمی‌بینی. بهشان نگاهی می‌اندازم. هیچ وقت مرا بلند نمی‌کنند. یک بار دوستم را بردند تو کامیون. خیلی نگهش نداشتند. دوستم گفت ازش خوش‌شان آمده بوده. من که برای این چیزها سوار کامیون نمی‌شوم. آدم باید خودش را پاک و پاکیزه نگه دارد. ولی دوستم برای هیچ کدام از آن‌ها نیست که می‌رود سیاه و سفید. البته آن‌ها هم خیلی دنبالش نیستند. من حواسم پی نگاه‌هایشان هست. اغلب هیچ کس نگاهم نمی‌کند. خیلی نمی‌شناسم‌شان، بعضی‌ها را این دور و بر دیده‌ام. زنی با کلاه بزرگ سیاه و چکمه‌های بزرگ سیاه می‌آید تو. هیچ سر در نیاورده‌ام که چه کاره است. مردک روزنامه‌ی صبح را سُر می‌دهد سمت او. راهش خیلی طولانی نیست. آدم می‌تواند پیاده برود و برگردد. هوا که روشن می‌شود، می‌روم. دوستم منتظر نمی‌ماند. او هم می‌رود. اهمیتی نمی‌دهم.

یکی هست که خیلی حالم ازش بهم می‌خورد. یک بار با یک کت پوستی آمد این جا. دوستم می‌گوید این‌ها به آدم تزریقی می‌دهند، همه‌شان از وایت هال می‌آیند، دوستم می‌گوید فکر همه جایش را هم کرده‌اند. نفست را می‌بُرند. پشت گوشَت تزریق می‌کنند. بعد، دوستم آمد. یک کم عصبی بود. آرامَش کردم. روشن که باشد، پیاده می‌روم تا آلدویچ. دارند روزنامه می‌فروشند. روزنامه خوانده‌ام. یک روز صبح پیاده رفتم تا پل واترلو. اتوبوس آخرِ خط ۲۹۶ را دیدم. حتماً آخری بود. تو روزِ روشن، هیچ شبیه خط‌های شب‌رو نبود.