به گزارش جام جم سرا، جابر قره داغی در حاشیه همایش کارشناسی ناتوانی جنسی در سازمان پزشکی قانونی در گفت‌وگو با فارس گفت: نیاز جنسی یک نیاز طبیعی برای هر انسان است اما گاهی افراد در برقراری رابطه جنسی دچار مشکل می‌شوند.

وی ادامه داد: ناتوانی جنسی در زنان موضوعیت ندارند و موضوعی است که به مردان مربوط می‌شود، این نوع ناتوانی می‌تواند اولیه و فیزیولوژیک یا ثانویه و ناشی از تروما و ضربه باشد.

این کارشناس پزشکی قانونی گفت:‌ مشکلات فیزیولوژیک جسمی در مردان، بیماریهای روانپزشکی، بیماریهای قلبی- عروقی، دیابت، اعتیاد و مصرف برخی داروها می‌تواند عامل بروز ناتوانی جنسی در مردان باشد.

وی ادامه داد: در جوامع پیشرفته که آماری از این نوع ناتوانی دارند، اعلام شده بین 10 تا 20 درصد مردان به نوع یا درجه‌ای از ناتوانی جنسی مبتلا هستند، منظور از ناتوانی جنسی نیز این است که ارتباط جنسی از نظر مدت زمان و نوع رابطه به نحوی است که رضایت طرفین به وجود نمی‌آید و بیشتر به صورت انزال زودرس یا مشکلات روانی و استرس بروز پیدا می‌کند.
قره داغی گفت: البته بخشی از ناتوانی جنسی هم به علت مسائل فرهنگی و حتی نداشتن اعتماد به نفس لازم است و ممکن است فرد مشکل و ناتوانی نداشته باشد اما به دلایلی نتواند در برقراری رابطه جنسی به صورتی که رضایت طرفین کسب شود، عمل کند.
مدیر کل پژوهش و منابع علمی سازمان پزشکی قانونی ادامه داد:‌ برقراری رابطه جنسی مناسب والدین، به استحکام خانواده و حتی رفتار مناسب با فرزندان بسیار کمک می‌کند و اگر این مسئله با اختلال همراه باشد؛ بنیان خانواده را سست می کند و می‌تواند فرد را به سمت مواد مخدر سوق دهد زیرا بخش قابل توجهی از علت اعتیاد مردان مصرف مواد مخدر برای رفع مشکل ناتوانی جنسی است.
قره داغی گفت:‌ گر چه آمار دقیقی وجود ندارد اما شواهد نشان می‌دهد، درصد قابل توجهی از زنان در برقراری رابطه جنسی با همسرانشان به اوج لذت جنسی نمی رسند و این مسئله می‌تواند تبعات ناگواری هم برای بنیان خانواده داشته باشد و هم در ایجاد بحرانهای روحی، روانی و اجتماعی موثر باشد.
این متخصص پزشکی قانونی ادامه داد:‌ برخی زنان هنگام مواجهه با ناتوانی جنسی همسرانشان به دادگاه شکایت می‌کنند، البته در مواردی هم مردان به علت آسیب ثانویه بر اثر ضربه یا تروما برای گرفتن دیه (دیه کامل) از شخص ضارب که عامل ناتوانی جنسی او بوده به دستگاه قضایی شکایت می‌کند.
وی گفت: در تمام مراکز استانها افراد متخصص در سازمان پزشکی قانونی برای تشخیص درست این عارضه وجود دارد البته همیشه تشخیص این مسئله آسان نیست و گاهی پیچیدگی هایی دارد، چون ممکن است فرد از نظر جسمی سالم باشد اما از نظر روانی در ارتباط جنسی ناموفق باشد.
قره داغی افزود: شواهد نشان می‌دهد که حدود دو سوم شکایت زنان از ناتوانی جنسی همسرانشان درست است اما در یک سوم موارد مرد دچار ناتوانی جنسی نیست و سازمان پزشکی قانونی بعد از بررسی این موارد گزارش آن را به دادگاه درخواست کننده ارسال می‌کند. البته به علت مسائل فرهنگی عده زیادی از زنان نیز با وجود درگیری با این مشکل اصلاً مراجعه‌ای ندارند.
وی گفت: با اطمینان می‌توان گفت 100درصد موارد ناتوانی جنسی در مردان یا با دارو درمانی یا جراحی کاملاً درمان می‌شود بنابراین توصیه ما به خانواده‌ها این است که اگر با این مشکل مواجه هستند به جای مراجعه به دادگاه و شکایت برای گرفتن دیه یا طلاق به مراکز درمانی که در اکثر استانها وجود دارد، مراجعه کنند.
قره داغی افزود: مراکز جامع درمان ناتوانی جنسی در کشور بسیار اندک است و شاید یک یا دو کلینیک جامع درمان مشکلات جنسی در تهران داشته باشیم، در حالی که با توجه به شیوع بالای این پدیده در کشور لازم است، مسئولان وزارت بهداشت و سیستم بهداشتی و درمانی کشور نسبت به گسترش این مراکز و اطلاع رسانی مناسب در این زمینه اقدام عاجل کنند تا به جای مراجعات خانواده‌ها به مراکز قضایی شاهد مراجعه مردم به مراکز درمان ناتوانی جنسی باشیم و به این ترتیب استحکام خانواده‌ها و شکوفایی نسل آینده نیز دست‌یافتنی تر خواهد بود.

 ابرو که فعالیت هنری خود را از سال 1992 شروع کرده است  تاکنون سه بار ازدواج کرده است و ضراب چهارمین همسر او است.
اولین بار ازدواج ابرو در سن 16سالگی با فردی به نام "حمدی وارد "در سال 1990 صورت گرفته که 6 ماه بعد به طلاق منجر شد.
 

ابرو گوندش در سال 1995 با سردار اورتاچ خواننده سرشناس ترک آشنا شد و تا سال 2000 این دو نامزد بودند اما این رابطه هیچگاه به ازدواج ختم نشد.
 

او  پس از طلاق با یک وکیل دادگستری به نام عمر دوراک در سال 2002 ازدواج می کند اما این ازدواج همزمان می شود با سکته مغزی ابرو گوندش و دوری از فعالیت هنری که این خواننده پس از بهبودی از این وکیل جدا می شود.
 

سومین ازدواج ابرو گوندش نیز با عثمان تارکر از هنرمندان کشور ترکیه در سال 2005 بود که پس از هشت ماه جدا شدند.
 

چهارمین ازدواج ابرو گوندش نیز در سن 36 سالگی با رضا ضراب تاجر ایرانی الاصل بود که نزدیک به 10 سال با وی اختلاف سنی دارد.

پارسینه

اخبار مرتبط :

عکس های ابرو گوندش در محل ترور شدن ابراهیم تاتلیس

عکس‌های جدید از ملاقات ابراهیم تاتلیس و ابرو گوندش با رضا ضراب

شعرهای مردم برای ابرو گوندش و رضا ضراب

بازداشت همسر ایرانی «اِبرو گوندش» / عکس

لغو تمامی کنسرت های «ابرو گوندش»

"ابرو گوندش" به ملاقات رضا ضراب در زندان رفت (عکس)

گریه کردن ابرو گوندش برای همسرش رضا ضراب + عکس

عکس‌ های جدید همسر ایرانی ابرو گوندش!

زخم ناشی از عمل جراحی سزارین درد زیادی را برای مادر به همراه دارد و عدم تحمل این درد و یا عدم آگاهی از نحوه کنترل این درد، ممکن است بر تغذیه نوزاد با شیر مادر تأثیر منفی بگذارد و حتی ممکن است افسردگی بعد از زایمان را تشدید کند و از لحاظ روحی بر سلامت مادر و نوزاد تأثیر منفی بگذارد.

مراقبت‌های پس از زایمان سزارین

- بسیاری از زنان قبل از زایمان، به این دلیل سزارین را انتخاب می‌کنند تا از درد زایمان طبیعی فرار کنند، بی خبر از آن که ممکن است درد ناشی از جراحت سزارین بسیار دردناک باشد.

به عبارت دیگر باید به این دسته از مادران که هیچ‌گونه منع پزشکی برای انجام زایمان طبیعی را ندارند، اطلاع و آگاهی کافی دهیم که انجام سزارین به معنای درد کمتر نمی‌باشد.

- پزشک متخصص پس از انجام سزارین، داروهای مسکن را برای درد این مادران تجویز می‌کند، اما اگر باز هم درد غیر قابل تحملی برای مادر ایجاد شود، می‌تواند از پزشک خود درخواست داروی مسکن بیشتری کند.

- چند ساعت پس از زایمان سزارین، به مادران توصیه می‌شود که راه رفتن را شروع کنند. قدم زدن و راه رفتن نفخ مادر را از بین می‌برد. بسیاری از دردهای مادر سزارینی به علت جمع شدن گازها درون بدن اوست که با راه رفتن معمولا برطرف می‌شود.

- اولین بار قدم زدن پس از زایمان سزارین، معمولا تجربه‌ای همراه با درد شدید است و فرد احساس می‌کند که بخیه ها ممکن است پاره شوند. اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید بر روی پاهایتان بایستید، از پرستار خود کمک بگیرید.
به محض مشاهده هر گونه عفونت، ورم و قرمزی در محل بخیه های خود، فورا باید به پزشک متخصص خود اطلاع دهید

- نوشیدن مقادیر زیادی آب و مایعات به مادرانی که سزارین کرده‌اند توصیه می‌شود. یکی از مشکلات بزرگی که بر سر راه مادران سزارینی است یبوست می‌باشد .اگر این مادران به یبوست مبتلا شوند، زور زدن موقع اجابت مزاج به بخیه ها فشار زیادی وارد می‌کند و بسیار دردناک می‌باشد. بنابراین برای جلوگیری از ایجاد این مشکل، نوشیدن مقادیر زیادی آب به این مادران توصیه می‌شود.

- به علت فشار آمدن به بخیه های جراحی، مادر سزارینی حتی‌المقدور باید از خندیدن زیاد، سرفه و عطسه شدید پرهیز کند.

- به محض مشاهده هر گونه عفونت، ورم و قرمزی در محل بخیه های خود، فورا باید به پزشک متخصص خود اطلاع دهید.

- طی روزهای اول پس از سزارین، هر چند ساعت یک‌بار محل بخیه های خود را بررسی کنید تا هر گونه علامت غیر طبیعی و قرمز شدگی را متوجه شوید و فورا به پزشک خود اطلاع دهید.

- استراحت کردن در روزهای اول پس از زایمان سزارین به مادران توصیه می‌شود. استراحت کردن و خوابیدن کافی سبب تسریع در بهبودی بخیه های سزارین می‌شود.

- اگر می‌توانید از فردی مانند مادر و خواهر و یا دوست خود بخواهید در روزهای اول پس از زایمان سزارین، به شما در کارهای مربوط به بچه داری و خانه داری کمک کند.

- اگر فردی بودید که تمایل به زایمان طبیعی داشتید، اما به هر علتی قادر به انجام آن نشدید و به صلاح پزشک خود، زایمان سزارین برای شما ترجیح داده شد ممکن است از لحاظ روحی در فشار باشید. بنابراین باید سعی کنید تا از ورود هر گونه فکر منفی در خصوص ناتوانی در این امر جلوگیری کنید و تنها به این فکر کنید که نوزاد سالم و کاملی خدا به شما عطا کرده است و دیگر خود را نباید ناراحت کنید. به اطرافیان و مخصوصا همسر این فرد توصیه می‌شود که از ایجاد افکار منفی در منزل خودداری کنند تا مادر به افسردگی مبتلا نشود.

- این دسته از مادران باید علاوه بر رعایت بهداشت در محل بخیه های خود، خون‌ریزی واژن را تحمل کنند و نظافت این محل را رعایت کنند.

- مادرانی که زایمان سزارین انجام داده‌اند، می‌توانند از کیسه یخ برای جلوگیری از ورم محل بخیه استفاده کنند. کیسه یخ را هر سه ساعت یکبار چند دقیقه بر روی محل بخیه قرار دهید تا ورم آن فروکش کند. ورم این منطقه خطرناک می‌باشد و می‌تواند درد شما را افزایش دهد. اگر پس از چند روز که از این روش استفاده کردید، باز هم در این محل ورم وجود داشت، سریعا پزشک زنان خود را در جریان قرار دهید.

رعایت برنامه غذایی مناسب برای جلوگیری از یبوست و تسریع بهبودی محل زخم بسیار توصیه می‌شود

- مادرانی که زایمان سزارین انجام داده‌اند، تنها پس از صلاح‌دید و اجازه پزشک خود مجاز به دوش گرفتن و استحمام می‌باشند. برای حمام کردن می‌توانند از آب و صابون برای شستن و نظافت محل بخیه ها استفاده کنند، اما از هر گونه مالیدن این قسمت با لیف باید خودداری کنند.

- زخم محل بخیه جراحی خود را روزانه بررسی کنید تا اگر ترشح و عفونتی کرده است، آن را سریعا به پزشک خود اطلاع دهید و راهکارهای درمانی را انجام دهید.

 - با صلاح‌دید پزشک خود می‌توانید از آلوئه ورا برای درمان زخم خود استفاده کنید. دو تا سه بار در روز محل زخم خود را با آلوئه ورا به آرامی ماساژ دهید تا زخم آن سریع‌تر بهبود یابد. بهبود بخیه ها حدود 6 تا 8 هفته به طول می انجامد. بنابراین اگر پس از یک ماه، بهبودی بخیه ها حاصل نشد، نگران نشوید.

 - اگر به طور ناگهانی با خون‌ریزی محل بخیه ها مواجه شدید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

 - فعالیت‌های روزانه خود را تا مدتی پس از زایمان سزارین کاهش دهید، زیرا احتمال خون‌ریزی و عفونت و ورم محل بخیه به علت فعالیت بدنی زیاد وجود دارد. در صورت عرق کردن محل بخیه، نسبت به نظافت آن اقدام کنید تا دچار عفونت نشوید. رعایت این نکته مخصوصا در فصول گرم سال بسیار حائز اهمیت است.

 - رعایت برنامه غذایی مناسب برای جلوگیری از یبوست و تسریع بهبودی محل زخم بسیار توصیه می‌شود.

 - سعی کنید حداقل یک ماه پس از زایمان، با همسر و نوزاد خود به تفریح بروید و به فکرتان استراحت بدهید تا تمام دردها و سختی‌هایی را که برای به دنیا آوردن فرزند عزیزتان تحمل کرده اید، فراموش کنید.

تبیان

اگر بخواهید پیش از هفته 37ام وضع حمل کنید باید حتما بیمارستان بروید زیرا این نوع زایمان بسیار خطرناک است و می تواند عواقب ناراحت کننده ای به دنبال داشته باشد. زایمان پیش از موعد برای نوزاد بسیار خطرناک است زیرا بدن و ارگان های داخلی او به طور کامل رشد نکرده اند و ممکن است نتواند در فضای بیرون از رحم خیلی دوام بیاورد.

به طور مثال، ممکن است ریه یا شش نوزاد به طور کامل رشد نکرده باشد و تنفس برای او ناممکن شود. این نوع زایمان دلایل مختلفی دارد و بیشتر مواقع مادر هیچ نوع کنترلی بر آن ندارد. اما باید این نکته را در نظر داشته باشید، اگر متوجه شدید ممکن است دچار زایمان زودرس بشوید حتما باید به بیمارستان مراجعه کنید زیرا ممکن است زایمان در میانه راه متوقف شود یا مشکلی پیش بیاید.

زایمان زودرس یا پیش از موعد عموما در هفته های 20 تا 36 روی می دهند. کودکی که در این فاصله به دنیا می آید نیز لقب «نارس» یا «زودرس» را به همراه دارد. حدود 11 تا 12 درصد از زایمان ها زودرس هستند.

دلایل زایمان زودرس

شاید یکی از دلایل زایمان زودرس، باردار شدن در سن پایین باشد. البته در بیشتر موارد، دلیل این امر نامشخص است اما به طور کلی، زایمان های پیش از موعد در شرایط زیر به وجود می آیند:

•    دوقلو یا چندقلو بودن جنین
•    شکل نامعمول رحم که باعث تغییر جنین نیز می شود
•    مصرف دخانیات
•    بیماری تیروئید مادر که درمان نشده است
•    بیماری های مزمن مادر همچون فشارخون بالا، دیابت یا بیماری های کلیوی
•    عفونت های شدید و ضعیف مادر بدن
•    جفت سرراهی: یکی از مشکلات زایمان است. جنین از طریق بند ناف به جفت وصل می شود و مواد غذایی را از مادر دریافت می‌کند. در حاملگی معمولا جفت در نیمه بالایی رحم قرار دارد اما گاهی جفت در قسمت تحتانی رحم قرار می‌گیرد و دهانه رحم که محل خروج جنین هنگام زایمان است را به طور کامل یا ناقص مسدود می‌کند. به این حالتِ قرار گیری جفت، جفت سرراهی می‌گویند که ممکن است کامل یا ناقص باشد.
•    جداشدن ناگهانی جفت از رحم (جدایی پیش‌رس جفت)

برخلاف اعتقاد عموم، ضربه های احساسی یا فیزیکی شدیدی همچون افتادن از ارتفاع، دلایل رایج زایمان زودرس نیستند. اگر مادر در یک بارداری خود زایمان پیش از موعد داشته باشد، 25 درصد احتمال دارد زایمان بعدی او نیز زودرس باشد.

خطرات زایمان زودرس

یکی از خطرات زایمان پیش از موعد این است که شاید جنین نتواند در خارج از رحم مادر زنده بماند. در بسیاری از موارد شاید ریه نوزاد به طور کامل شکل نگرفته باشد.  یا ممکن است نوزاد بسیار کوچک و وزن پایینی داشته باشد و نتواند زنده بماند.

درمان زایمان زودرس

اگر قبل از هفته 37 بارداری زایمان کنید باید نزد پزشک متخصص بروید تا دهانه رحم را کنترل کند که آیا به اندازه کافی باز شده است یا خیر. برای تعیین این مساله پزشکان از یک مانیتور الکترونیک استفاده می کنند.

داروهای متنوعی برای جلوگیری از زایمان زودرس توسط پزشکان تجویز می شود. این داروها اصولا زیرپوستی یا داخل وریدی تزریق می شوند و برخی از آنها نیز قرص هایی هستند که باید از طرق دهان مصرف شوند تا درد زایمان و  روند زایمان زودرس را به تاخیر بیندازند.

هنگامی که درد زایمان بیمار از میان رفت، او را به مدت دو تا سه روز در بیمارستان نگه می دارند تا مطمئن شوند دوباره دچار درد و انقباض نمی شود. پزشک ها عموما در این شرایط به مادر توصیه می کنند فعالیت های فیزیکی زیادی نداشته باشد و تا حد امکان استراحت مطلق باشد.

داروهای بازدارنده بارداری بیشتر برای مادرانی مناسب است که دهانه رحم آنها بیشتر از 4 سانتی متر باز نشده باشد. اگر دهانه رحم بیشتر از اندازه مذکور باز شده باشد همه تلاش ها برای جلوگیری بی نتیجه خواهند ماند و نوزاد نارس به دنیا خواهد آمد. برای همین بسیار مهم است که جتما به بیمارستان مراجعه کنید.

منبع:سلامت نیوز

تعریف طبی «واژینیسموس» چیست؟

واژینیسموس یک اختلال جنسی است که سبب ایجاد مقاربت دردناک می‌شود. زنانی که این مشکل را دارند، در هنگام رابطه زناشویی دچار درد شدیدی می‌شوند که علت آن معمولا انقباض شدید عضلات کف لگن است.

به چه دلیلی این اتفاق می‌افتد؟

اغلب این اسپاسم‌ها به دلیل عوامل روحی و روانی است؛ یعنی به علت وجود یک سری اختلالات مانند اختلالات اضطرابی مانند افسردگی، اضطراب، سابقه یک رابطه زناشویی دردناک یا سابقه تجاوز در دوران کودکی و یا باورهای نادرست در مورد رابطه زناشویی که یک زن از اطرافیان و دوستانش شنیده. ترس بیش از حد از همسر به دلیل خشونت‌های او و سایر مسایل روحی روانی دیگر هم می‌تواند به‌طور ناخودآگاه و ناآگاهانه منجر به انقباض عضلات کف لگن و ایجاد درد ‌شود.

یعنی اصلا پای علل جسمی در میان نیست؟

کلا در اختلالات جنسی به ندرت پای علت‌های جسمی در میان است و در این زمینه هم به نظر نمی‌رسد که علل جسمی نقشی داشته باشند. ضمن اینکه بیشتر این افراد با روان‌درمانی بهبود می‌یابند و مشکل‌شان حل می‌شود.

واژینیسموس به جز درد چه علایم دیگری دارد؟

هیچ! البته درجه درد در موارد مختلف، فرق می‌کند. به عنوان مثال، خانمی ممکن است در ازدواج اول‌اش که ازدواج ناموفقی بوده یا همسرش، فرد بدخلقی بوده؛ این مشکل را تجربه کند ولی در ازدواج دوم‌اش چنین مشکلی نداشته باشد. به این حالت، می‌گوییم: واژینیسموس موقعیتی.

همان‌طور که اضطراب سبب واژینیسموس می‌شود، آیا واژینیسموس هم می‌تواند اضطراب را تشدید کند؟

البته! دو تا از چیزهایی که در خانم‌ها خیلی مهم است اعتماد به نفس و تصویری است که آنها از بدن‌شان در ذهن دارند؛ یعنی اینکه زن باید نسبت به اندام، قیافه و شکل خودش احساس خوبی داشته باشد. اگر مردی اندام یا قیافه همسرش را سرزنش کرده و به او بی‌احترامی کند، در واقع، شخصیت این زن را نابود کرده و اعتماد به نفس او را از بین برده است. هر چه زن اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد، رابطه بهتر و گرم‌تری با همسرش خواهد داشت.

چه درمان‌هایی برای واژینیسموس وجود دارد؟

درمان‌هایی که برای این افراد انجام می‌دهیم هم درمان‌های روحی روانی است و هم درمان‌های فیزیولوژیک. درمان‌های روحی و روانی به این شکل است که تنش‌ها و اضطراب‌های این افراد را پیدا کرده و سعی می‌کنیم این تنش‌ها را کم کنیم. تمرینات ریلکسیشن یا آرامش‌بخشی به آنها می‌دهیم که این تمرین‌ها سبب می‌شود اضطراب فرد کم شده و احساس امنیت ‌کند. خیلی‌ها برای درمان واژینیسموس جراحی می‌کنند، در حالی که راه درمان، جراحی نیست. درمان این است که باورهای غلط را درمان کنیم. برای این منظور، بهتر است زن و شوهر با هم مراجعه کنند چون لازم است که پزشک با همسر این خانم‌ها هم صحبت کند. یک سری رفتارها و برخوردهایی که با هم دارند اصلاح شود و طوری باشد که خانم در کنار همسرش احساس امنیت کند و بداند که در معرض هیچ آسیبی نیست. به آنها روش‌هایی آموزش داده می‌شود که سبب ایجاد یک رابطه عاطفی خیلی نزدیک شود. در کنار این آموزش‌ها، درمان‌های فیزیوتراپی هم برای خانم‌ها می‌گذاریم. در فیزیوتراپی به بیمار آموزش داده می‌شود که عضله کف لگن چیست و چرا منقبض می‌شود.

سپس کم‌کم به وی آموزش می‌دهیم که چه‌طور این عضله را شل کند. در کنار اینها ورزش‌های کف لگن را به فرد آموزش می‌دهیم که بتواند روی عضلات تسلط و اراده پیدا کند. در همین آموزش‌ها خانم باید آناتومی بدن‌اش را نیز بشناسد و باورهای غلطی که نسبت به بدن‌اش دارد را اصلاح کند. در کنار همه اینها یک سری تمرینات به زن و شوهر آموزش می‌دهیم که باید در خانه انجام دهند. با انجام این تمرینات، زن و شوهر هم از نظر عاطفی به هم نزدیک‌تر می‌شوند و هم اعتماد زن نسبت به همسرش جلب می‌شود. بعد از انجام همه مراحل درمان، تقریبا 90 درصد خانم‌هایی که از این مشکل رنج می‌برند، درمان می‌شوند و جالب است که خانم‌هایی موفقیت بیشتری دارند که همسران‌شان همکاری لازم را در طی درمان داشته باشند اما اگر همسر همکاری نکند، مشکل حل نمی‌شود و مزمن می‌شود.

پس نقش آقایان خیلی مهم است.

تقریبا در تمام مشکلات جنسی که خانم‌ها از آن رنج می‌برند و برای درمان به ما مراجعه می‌کنند، اگر همسر حضور نداشته باشد، درمان فایده‌ای نخواهد داشت؛ چون درمان این مشکلات دو طرفه است. جالب است که در اختلالات جنسی مردانه هم همین‌طور است. افرادی که مشکلات نعوظ یا زودانزالی و ... دارند، برای درمان باید با همسران‌شان نزد پزشک بروند. همان‌طور که اضطراب در زنان ایجاد واژینیسموس می‌کند، در مردان نیز سبب ایجاد مشکلات و ناتوانایی‌های جنسی خواهد شد، بنابراین بهتر است اختلالات روانی تهدیدکننده سلامت جنسی را هر دو با هم حل کنند.

ایا استفاده از حمام گرم و ژل تاثیری در کاهش انقباضات دردناک دارد؟

این بستگی به شرایط دارد. ممکن است فردی به پزشک مراجعه کند و پزشک برایش ژل یا یک ضداضطراب خفیف تجویز کند و مشکل‌اش حل شود اما معمولا خانم‌ها زمانی به پزشک مراجعه می‌کنند که تقریبا خودشان این مراحل را طی کرده‌اند و نتیجه‌ای نگرفته‌اند.

توصیه‌هایی برای آقایان

اولا بهتر است قبل از ازدواج به مراکز مشاوره مراجعه کنند و با یک سری مسایل مانند برخورد با همسر، مراحل نزدیکی و ... آشنا شوند؛ چون خانم‌ها مثل آقایان نیستند. خانم‌ها بیشتر عاطفی هستند و مسایل شنیداری برای آنها خیلی مهم است. آنها باید سعی کنند همیشه آرام و مهربان با همسرشان صحبت کنند و اعتماد همسر را نسبت به خود جلب کنند و همان‌طور که دوست دارند خانم‌شان همیشه تمیز و آراسته باشد، خودشان هم باید از این اصل پیروی کنند و مطمئنا انجام این کارها برای خودشان هم بهتر است.

به نقل از  پایگاه اطلاع رسانی سلامتیران

نوجوان عزیز ! آیا گاهی مشکلات دیگران ، به گونه ای افراطی و غیرقابل باور تبدیل به مشکل شما می‌شود؟ آیا زندگی دیگران، می تواند زندگی شما را کاملا تحت تاثیرخود قرار دهد ؟

اگر پاسخ شما مثبت است، شاید شما نیز یک "شخصیت وابسته" داشته باشید.

گاهی به دلیل درد کوبنده و عظیم ناشی از ترس و خجالت ، خودِ حقیقی ما پنهان میشود. در نتیجه ، ما احساس تهی بودن و پوچ بودن می‌کنیم. ما از ترس طرد شدن، ترس از این که مردم ما را ترک کنند و تنها بمانیم ، رفتارهای نامناسب دیگران را به طرز بیمارگونه‌ای تحمل می‌کنیم.

"شخصیت وابسته" ، ارتباط دارد با اینکه  تا چه‌اندازه اجازه می‌دهیم رفتاردیگران برما اثر بگذارد ؛ و تا چه میزان سعی می‌کنیم بر رفتار دیگران تاثیر بگذاریم:  آزار دادن، کنترل کردن، کمک‌ها و حمایت‌های آزاردهنده، احساس خشم و گناه شدید، وابستگی بیش از حد به افرادی خاص، توجه و تمرکز بر روی دیگران،  مشکلات اجتماعی و در نهایت اسارت در گردباد غم و اندوه را به دنبال دارد.

"شخصیت های وابسته"،  افراد تاثیر پذیری هستند که در مقابل مسایل و مشکلات خود  ، نسبت به مشکلات دیگران ، کمتر توجه نشان می دهند . در واقع می توان گفت : کانون تمرکز آنها ، شخص یا موضوعی غیر از خودشان است.

رهایی از هم‌وابستگی ، یعنی اینکه یاد بگیریم  : چگونه بدون دیوانه شدن ، دیگران را دوست داشته باشیم و در فکر دیگران باشیم، از برپا کردن آشوب در ذهن و محیط پیرامونی خود دست برداریم، بدون نگرانی و وسواس ، آدم ها را دوست داشته باشیم و در راستای مشکلات خود نیز تصمیمات صحیحی اتخاذ کنیم . آزادانه دیگران را دوست بداریم، آن گونه که به نفع آن‌ها باشد و خود نیز صدمه و آسیب نبینیم.

ما مجبور نیستیم مبنای ارزش و لیاقت خود را بر بازتاب و انعکاس رفتار دیگران قرار دهیم . اگر کسی که دوستش داریم رفتار بی‌جا و نامناسبی اختیار کند، نباید آشفته، گیج و پریشان شویم، و از همه چیز رنجیده خاطر شویم.
حمایت از افرادی که از وجود ما سوء استفاده می‌کنند تا مسئولیتهای خود را زیر پا بگذارند، اشتباهی بیش نیست، هم آنها صدمه می‌بینند، هم ما. فاصله ی میان کمک کردن و صدمه زدن به دیگران، خط باریکی بیش نیست و ما باید تفاوت این دو را تشخیص دهیم

ما حق انتخاب و اختیار داریم . هربار که خودمان به تنهایی فکر می کنیم  که چگونه عمل کنیم، چگونه فکر کنیم، چگونه احساس کنیم و چگونه رفتار کنیم، حال بهتری پیدا می‌کنیم.

درباره‌ی احساسات خود حرف بزنید و مسئولیت آنها را به عهده بگیرید. به احساسات خود توجه کنید و آن‌ها را احساس کنید. هیچ کس شما را از داشتن چنین حسی منع نکرده است.

حمایت از اطرافیان در حد طبیعی صفت پسندیده‌ای است، ولی مجبور نیستیم تمامی انرژی خود را صرف دیگران کنیم؛ بد نیست کمی از آن را نیز برای خودمان حفظ کنیم.

اگر به هیچ وجه در مورد کاری که در حال انجام دادن آن هستید، احساس خوبی ندارید، پس بهتراست از انجام آن صرف نظر کنید.

حمایت از افرادی که از وجود ما سوء استفاده می‌کنند تا مسئولیتهای خود را زیر پا بگذارند، اشتباهی بیش نیست، هم آنها صدمه می‌بینند، هم ما. فاصله ی میان کمک کردن و صدمه زدن به دیگران، خط باریکی بیش نیست و ما باید تفاوت این دو را تشخیص دهیم.

اکثر افراد وابسته ، بسیار تاثیرپذیر و واکنش‌گرا می‌باشند. آنها همیشه با ترس و اضطراب واکنش نشان می‌دهند.عکس العمل نشان می‌دهند زیرا احساس خوبی در مورد خود ندارند.عکس العمل نشان می‌دهند زیرا بیشتر مردم درمقابل هر مساله‌ای از خود واکنش نشان می‌دهند.عکس العمل نشان می‌دهند ، زیرا تصور می‌کنند مجبورند عکس العمل نشان دهند.

افراد ‌وابسته‌ها ،  در واقع کودکان ترسو، آسیب پذیر و نیازمندی هستند که مایوسانه در جستجوی محبت و مراقبت دیگران می‌باشند . دیگران را محور زندگی خود قرار دادن ، یا به عبارتی زندگی خود را در مدار دیگران چرخاندن، ریشه در ناامنی احساسی دارد. 
وابستگی

احساس نیاز بیش از حد به دیگران ، با وجود اعتقادی پنهان و درونی به‌اینکه ما موجوداتی دوست داشتنی نیستیم و این که دیگران هرگز به فکر ما نیستند ، به تدریج به اعتقادی ثابت تبدیل می‌شود. گاهی فکر می‌کنیم کسی به فکر ما و برطرف کردن نیازهای ما نیست. در حالیکه واقعاً چنین نیست. نیاز ما باعث بسته شدن چشمانمان شده است و مانع می‌شود عشق و علاقه راستین اطرافیان را ببینیم. وابستگی بیش از حد به یک نفر ،  قاتلِ عشق است. احتیاج بیش از اندازه ما به دیگران ، باعث دور شدن آنها از ما و خاموش شدن عشق شان نسبت به ما (و گاهی باعث وحشتشان از ما) می‌شود.بسیاری از انسان‌ها از تنها ماندن وحشت دارند. درحالیکه گاهی تنهایی ، بخشی از انسان بودن ما آدمهاست. انسان ها در عین حال که موجوداتی اجتماعی هستند ، گاهی هم به تنهایی نیاز دارند .

ما توانایی مقابله با هر آن چه زندگی در سر راهمان قرار دهد را داریم  ، ما مجبور نیستیم تا این حد به اطرافیان وابسته باشیم . ما بر خلاف دوقلوهای به هم چسبیده گاهی می‌توانیم بدون هیچ شخص خاصی به زندگی خود ادامه دهیم. ما می‌توانیم برای کمتر وابسته بودن تلاش کنیم.

می توانید به این چند پیشنهاد هم  فکر کنید :

1-  تا جائیکه قادریم از کودکی خود جدا شویم. به تنهایی یا به کمک مشاور و یا دوستان و آشنایانی که توانایی تحلیل دارند،  نگاهی به دوران کودکی خود بیندازیم و ببینیم که ماجراها و ارتباطات دوران کودکی ما چگونه بر عملکرد امروزمان تاثیر گذاشته ، و سعی کنیم این مسایل را حل کنیم.

2-  از جستجوی خوشبختی در وجود دیگران دست بکشید.

3- بیاموزیم که به خود وابسته باشیم.

4- همیشه و همیشه به خدا توکل کنیم.

 تبیان

1. به کودکتان فرصت دهید: برای آنکه کودک توالت‌رفتن را بیاموزد ابتدا باید مغز او تکامل یابد و سیستم عصبی مرکزی بتواند مثانه او را کنترل کند. وقتی هنوز مغز کامل نیست، کودک بدون اختیار ادرار می‌کند یعنی مثانه یا روده‌ها به محض پرشدن، خالی می‌شوند. تقریبا در تمام کودکان از ۲۸ ماهگی به بعد، مغز تکامل پیدا می‌کند و می‌توانند ادرارشان را کنترل کنند.

۲. از فصل تابستان استفاده کنید: فصل تابستان، بهترین زمان برای گرفتن کودک از پوشک است. کودک را تشویق کنید اگرادرار یا مدفوع دارد، بگوید. چند ساعت در روز او را باز بگذارید.

۳. به او آموزش دهید: برای کودکتان یک صندلی توالت کوچک بخرید و به او یاد دهید که هر زمان احساس نیاز کرد، روی آن بنشیند. می‌توانید این صندلی را در حمام، دستشویی یا اتاق خود کودک قرار دهید.

۴.مثل بزرگ‌ترها با او رفتار کنید: اگر فرزندتان به تکامل مغزی رسیده اما هنوز توالت رفتن را نیاموخته، او را همراه با خواهر یا برادرزاده‌هایتان به مسافرت ببرید. بودن در کنار کودکان بزرگ‌تر و دیدن آنها باعث می‌شود کودک شما نیز از رفتارهای آنها تقلید کند. فقط مراقب باشید رقابت ایجاد نشود یا اگر فرزندتان اختیار خود را از دست داد، مسخره‌اش نکنید.

۵.اجازه ندهید بیش از ۱۰دقیقه روی صندلی بنشیند: اگر از کودکتان خواستید روی صندلی توالت بنشیند، اما ۱۰دقیقه گذشت و او کاری نکرد، مجبورش نکنید تا همچنان روی صندلی بماند. صندلی توالت او را جمع کنید و ساعتی بعد دوباره از او بخواهید این کار را انجام دهد.

۶.به او اطمینان دهید: برخی کودکان از مدفوع یا ادرارکردن می‌ترسند چون هنوز نمی‌دانند بدن آنها مواد مضر را دفع می‌کند و فکر می‌کنند قسمتی از بدنشان را از دست می‌دهند. ماجرا را برای آنها توضیح دهید تا ترسشان از بین برود.

۷.لباس‌های راحت تن او کنید: وقتی توالت رفتن را به کودک آموزش می‌دهید لباس‌های راحت تن او کنید تا بتواند بلافاصله آنها را دربیاورد. فاصله زمانی بین حس کودک برای توالت رفتن و انجام این کار گاهی بسیار کوتاه است. در تابستان فقط یک شورتک پای او کنید تا بلافاصله بتواند آن را دربیاورد.

۸.تشویقش کنید: برای آموختن پاکیزگی باید کودک را تشویق کرد. تشویق‌های زبانی مثل «تو بزرگ‌شده‌ای» «مایه افتخار هستی» در کنار تشویق‌های عملی! مثلا هر بار که کودکتان ادرار یا مدفوعش را کنترل کرد، به او امتیاز بدهید و بعد از هر ۱۰-۵ امتیاز برایش هدیه بخرید.

۹.پوشک‌های شورتی بخرید: در طول زمانی که قرار است پاکیزگی را به فرزندتان آموزش دهید، از پوشک‌های شورتی استفاده کنید تا هم مطمئن باشید همه‌جا را کثیف نمی‌کند هم بتواند در صورت تمایل فورا آن را درآورد.

۱۰.سرزنش نکنید: شاید کودک برای چند روز اختیار مدفوع و ادرارش را به دست بیاورد اما بعد از آن دوباره نتواند خود را کنترل کند. در این صورت او را سرزنش نکنید و فقط مرتب توالت‌رفتن را به او یادآور شوید.

۱۱.ترس‌هایش را از بین ببرید: اگر کودکتان از ریختن آب بعد از اجابت‌مزاج می‌ترسد، به او آموزش دهید آب برای شستن و پاک‌کردن است و وقتی روی توالت نشسته آسیبی به او نخواهد زد.

۱۲.عصرها او را کنترل کنید: کودکان در ۳ سالگی تقریبا کنترل ادرار و مدفوع را می‌آموزند اما باز هم کنترل این مساله طی شب کار آسانی نیست و بیشتر کودکان یا آنقدر هوشیار نیستند که خود را کنترل کنند یا توانایی برخاستن از خواب را ندارند. شب‌ها کودکتان را پوشک کنید و برای چند ماه عصرها که او را می‌خوابانید، مراقب کنترل ادرارش باشید. اگر لباس‌های او هنگام بیدارشدن خشک بودند، یعنی شب‌ها هم میشود خیالتان راحت باشد.

منبع: Enfant.fr

زردچوبه از ساقه زیرزمینی گیاه به دست می آید و سم زدایی و ضد سرطان بودن، جزو مهم ترین خاصیت های آن است.آزمایش ها نشان داده رنگ زردچوبه عامل ضد آلزایمر است و خواص ضددرد، ضدگرفتگی، ضد نفخ و ضد تورم آن نیز مشهود است.به گفته متخصصان استفاده از زردچوبه در غذا، به دلیل خاصیت سم زدایی، به مرور زمان باعث تقویت کبد و التیام کبد چرب می شود البتهزردچوبه از نظر طب سنتی گرم و خشک است و زیاده روی در مصرف آن برای مبتلایان به نارسایی قلبی مضر است.

روند تولید زردچوبه در کارخانه

ابتدا لازم است بدانید بیشتر کارخانجات، زردچوبه را به صورت پودر خریداری می کنند و مراحل رشد گیاه آن در کارخانه های داخلی انجام نمی شود و بسته بندی و استریل با اشعه ازجمله اقدامات کارخانه بر پودر زردچوبه است البته برخی کارگاه های غیرمتعهد از همین ضدعفونی کردن هم شانه خالی کرده و فقط بسته بندی می کنند، اما شاید بپرسید که پودر زردچوبه را چگونه تهیه می کنند؟ پس از آن که مدت معینی از کاشت زرد چوبه می گذرد ساقه زیرزمینی آن را از خاک بیرون آورده، می شویند و پولیش می کنند.

در مرحله بعد برای آن که رنگ و طعم زردچوبه بهتر شود ساقه زیرزمینی را مدتی در آب جوش حاوی مواد قلیایی قرار داده و سپس ساقه ها با دستگاه یا زیر نور خورشید خشک و آسیاب می شود.

زردچوبه هم تحملی دارد

زردچوبه در حین پخت و پز مهم ترین خواص خود را از دست می دهد به گونه ای که در اواخر پخت بجز رنگ دیگر اثری از مواد موثره زردچوبه وجود ندارد. به همین دلیل ادویه جات را در اواخر پخت به غذا اضافه کنید.

به گفته متخصصان اگر از زودپز برای پخت غذای حاوی زردچوبه استفاده شود، میزان تخریب بیشتر خواهد شد.

دلیل چسبندگی زردچوبه

زردچوبه به دلیل آن که رطوبت کمی دارد و قسمت بیشتر آن را مواد نشاسته ای تشکیل می دهد، مستعد جذب رطوبت است و بلافاصله کلوخه و حالت چسبندگی پیدا کرده و به جداره داخلی ظرف می چسبد و این خصوصیت نشان دهنده تقلبی بودن یا فساد زردچوبه نیست و راه پیشگیری آن است که زردچوبه را در محیطی خشک نگهداری و از قرار دادن آن در یخچال خودداری کنید.

مدت زمان ماندگاری ادویه ها بویژه زردچوبه به دلیل خاصیت ضدمیکروبی و خشک بودن حدود دو سال است.

اما در زردچوبه تقلبی چه موادی می ریزند و چگونه باید زردچوبه اصل را تشخیص داد؟ لازم است بدانید زردچوبه تقلبی از سوی افراد عادی قابل شناسایی نیست.

آرد، نان خشک، گیاهان زرد رنگ و پوست پسته آسیاب شده از موادی است که در زردچوبه تقلبی وجود دارد و پررنگ یا کمرنگ بودن زردچوبه نشان دهنده کیفیت آن نیست.

جام جم